Het wordt altijd aanbevolen om de hygiëne te handhaven; een menstruatieproduct moet minstens drie tot vier keer per dag worden vervangen. Op het platteland veranderen vrouwen het echter twee keer, één in de schemering en de andere bij zonsopgang, in het donker, zodat niemand het kan zien, wat direct de gezondheid in gevaar brengt. Op plattelandsscholen gaan ook adolescente meisjes van school vanwege een gebrek aan goede infrastructuur. Op de meeste bouwplaatsen, waar vrouwen met mannen werken, hebben ze zoveel moeite met menstrueren door het ontbreken van een goede toiletvoorziening. Dan vinden we in winkels of winkelcentra vrouwen die de producten voor menstruatiehygiëne verbergen, zodat mannen het niet kunnen zien, en als iemand het ziet, schamen ze zich ervoor. Het weerspiegelt een gebrek aan bewustzijn en prioritering van de behoefte van vrouwen aan veilige, besloten en afgesloten ruimtes met goede water- en sanitaire voorzieningen. Als mannen in de gemeenschap bewust zouden worden gemaakt van de behoefte van vrouwen aan veilige en besloten ruimtes met alle faciliteiten, zou het scenario heel anders moeten zijn.
Een van de belangrijkste redenen waarom menstruele hygiëne wordt verwaarloosd, is genderongelijkheid. Ongelijke machtsverdeling tussen mannen en vrouwen heeft ertoe geleid dat de stemmen van vrouwen en meisjes worden onderdrukt en niet worden gehoord in de besluitvorming binnen huishoudens, gemeenschappen en ontwikkelingsprogramma’s. Onlangs werd het UNFPA Flagship State of World Population Report 2021 met de titel ‘My Body is My Own’ gelanceerd, en voor het eerst richtte het rapport van de Verenigde Naties zich op lichamelijke autonomie. In het rapport stond ‘Lichaamsautonomie’ als het vermogen om keuzes te maken over je lichaam zonder angst voor geweld of iemand anders voor jou te laten beslissen. Bijna de helft van de vrouwen in 57 ontwikkelingslanden heeft niet het recht om beslissingen te nemen over hun eigen lichaam, waaronder het gebruik van anticonceptie, het zoeken naar gezondheidszorg of zelfs over hun seksualiteit. In weinig landen waar gegevens zijn onthuld, is slechts 55% van de vrouwen volledig vrij om keuzes te maken over gezondheidszorg en aanverwante diensten, anticonceptie en de vrijheid om ja of nee te zeggen tegen seks. Volgens NFHS-4 (2015-2016) neemt slechts ongeveer 12% van de momenteel getrouwde vrouwen (18-49 jaar) zelfstandig beslissingen voor hun eigen lichaam en gezondheidszorg. Voor een kwart van de vrouwen (23%) is het de echtgenoot die vooral beslissingen neemt over de gezondheidszorg. Daarom suggereren deze gegevens dat mannen de beslissers zijn en dat vrouwen voor hun gezondheidsproblemen of andere problemen afhankelijk moeten zijn van het advies van mannen. Toen ik op het gebied van duurzame menstruatiehygiëne werkte en in contact kwam met zowel stedelijke als landelijke vrouwen, heb ik veel gevallen gevonden waarin vrouwen worden onderdrukt en niet mogen beslissen of spreken over hun problemen.
En deze grenzen en dominantie door een man hebben geleid tot culturele taboes, stigmatisering en schaamte rond menstruatie, inclusief het geloof dat menstruatiebloed en menstruerende vrouwen zelf onzuiver zijn. Tijdens de menstruatie worden vrouwen en meisjes uitgesloten van het gebruik van water en sanitaire voorzieningen op het platteland, kunnen ze niet volledig deelnemen aan sociale, educatieve, productieve en religieuze activiteiten en worden ze in sommige culturen zelfs van het huis geweerd. Het aanpakken van zowel de praktische als de strategische behoeften van vrouwen met betrekking tot menstruatie en menstruatiehygiëne vereist daarom uitgebreide programma’s die gericht zijn op menstruerende en niet-menstruerende.
Schoolgaande meisjes op het platteland worden tijdens hun menstruatiecyclus met veel uitdagingen geconfronteerd. Ze hebben geen goede water- en sanitaire voorzieningen en materialen voor menstruatiehygiëne, volledige informatie en ondersteunend personeel en leeftijdsgenoten. Deze behoeften zijn in de eerste plaats gericht op meisjesstudenten en vrouwelijke docenten, die niet de volledige oplossing bieden. Toch is een van de grote uitdagingen waarmee meisjes op school worden geconfronteerd met betrekking tot menstruatie, de angst om door jongens gepest te worden, wat hun zelfrespect in de weg staat. Fysiek en verbaal pesten is een van de belangrijkste grieven van meisjes op scholen. Een van de belangrijkste oorzaken van dit probleem is dat niemand met de jongens over menstruatie wil praten en dat ze verlegen zijn om menstruatieproblemen met hun moeders of zussen of hun vaders te bespreken. Ook willen de ouders van de jongens niet dat ze hun studietijd besteden aan onderwerpen die niet belangrijk zijn voor hun toekomst. Daarom moeten jongens en mannelijke leraren op scholen worden geïnformeerd en vertrouwen hebben in menstruatie, menstruatiehygiëne en menstruatieproducten, zodat ze vrouwelijke studenten kunnen ondersteunen en een minder stigmatiserende omgeving op school kunnen creëren. Dit is ook erg belangrijk omdat er minder vrouwelijke docenten zijn op middelbare scholen.
Hoe kunnen we mannen bij de menstruatie betrekken?
Gendergelijkheid vereist een partnerschap tussen mannen en vrouwen, en dit kan niet worden bereikt zonder de betrokkenheid van mannen en jongens. Mannen spelen een integrale rol in het gesprek over menstruatie, als broers, vaders, ooms, neven en leraren. Mannen en jongens vinden het misschien ongemakkelijk om in eerste instantie over menstruatie en menstruatiehygiëne te praten, omdat men gelooft dat menstruatie een volkomen persoonlijke aangelegenheid van vrouwen is. Maar zodra mannen een goed begrip en bewustzijn krijgen van menstruatie en menstruatiehygiëne, zouden ze de bevoegdheid krijgen om te handelen. De acties kunnen zijn: pleiten voor schone en privé-toiletten, rolmodellering of het creëren van een periode-positieve omgeving onder de studenten, zorg en empathie communiceren in plaats van walging en schaamte, of zelfs kussentjes naaien voor de vrouwen. Ook moet de beslissingsbevoegdheid voor de gezondheidskwesties aan de vrouwen zelf worden gegeven.
Door training zouden mannen leren hoe belangrijk het is om verschillende taboes met betrekking tot menstruatie te doorbreken; en leer hoe belangrijk het is om te zorgen voor goede sanitaire voorzieningen en producten voor menstruatiehygiëne op school, thuis en op het werk om de menstruatie te beheersen. Zowel mannen als vrouwen hebben een sterke interesse in het leren over menstruatie, maar ze voelen zich meestal verlegen om te discussiëren, dus door ze samen te trainen op een plek waar vertrouwen kan worden opgebouwd en een vriendelijk gesprek kan worden gevoerd, kan dit helpen. Mannen en jongens kunnen vrouwen en meisjes gemakkelijk ondersteunen bij het omgaan met menstruatie in domeinen zoals huishouden, gemeenschap, school en werk, omdat ze de ervaringen en manieren van vrouwen en meisjes om met menstruele gezondheidsmanagement om te gaan beïnvloeden door middel van vele rollen, waaronder vader, echtgenoot, vriend , broer, student, peer, leraar, gemeenschapsleider, werkgevers en beleidsmakers.
Auteur: Surbhi Kumari
Surbhi Kumari is journalist van beroep en komt uit Bihar. Ze heeft een bachelor in communicatief Engels met mediastudies van Patna Women’s College en een master in journalistiek van Makhanlal Chaturvedi University. Ze heeft gewerkt als sub-editor in India TV. Momenteel werkt ze samen met SumArth als communicatieleider en leidt ze een project over duurzame menstruatiehygiëne in de naxale getroffen gebieden van het Gaya-district. Hier is de link naar haar Facebook: https://www.facebook.com/surbhi.sharma.923171
Bewerkt door: Divya Rosaline
creditSource link
